درباره kitapları
رويكردي قرآني و روايي به حكم مسأله روزه ماه رمضان در سفر از ديدگاه شيعه و اهل سنت است. مطابق با آن‌چه در اين مقال به آن تصريح شده، فقه اماميه به پيروي از مكتب اهل بيت( قايل به حرمت روزه در سفر و فقه عامه معتقد به جواز آن مي‌باشد. به بيان نگارنده، ديدگاه وجوب افطار روزه ماه رمضان در سفر، داراي دلايل محكمي از قرآن، ادله متعددي از سنت نبوي و پشتيبان قاطعي از سيره صحابه بزرگ و تابعين بوده و اين در حالي است كه صاحبان نظريه جواز روزه، تنها به تأويل تكيه كرده و به آيه و احاديثي اعتماد نموده‌اند كه ظهوري در مقصود آنان ندارد. نويسنده، در توضيح بيان خود اضافه داشته است كه نياز به تأويل فقط در موارد اضطرار مي‌باشد و چون درباره روزه ماه رمضان در سفر، هيچ‌گونه اضطراري وجود ندارد، پس اين نظريه مكتب اهل بيت(است كه در اين‌باره صحيح مي‌باشد.