رئیس اداره اروپا در مجمع جهانی اهل بیت(ع) چرایی گرویدن «عمار دِ مارتينو» از پيشگامان مکتب تشيع در ايتاليا، به دین اسلام را تشریح کرد.
«سید کاظم ذاکری» که با خبرنگار مهر گفتگو می کرد، اظهار داشت: مرحوم عمار یک بار برای یک نشریه ایتالیایی درباره مسلمان شدن خود گفته بود: «من مسیحی پروتستان معتقدی بودم که عادت به موعظه کردن داشتم. در مقطعی خاص، این مسیر را ترک کردم و شروع به مطالعه آثار بورکات ابولا (Burckardt Ebola) و گنون کردم. این مطالعات، مرا وارد دنیای سیاست کرد، به گونهای که به یکی از گروههای راستگرا که نمایندهای در پارلمان داشت، احساس نزدیکی کردم. من و دوستانم گهگاهی به آلپ میرفتیم و هر شب در کنار آتشی جمع میشدیم و در مورد زشتیها و بدیهای جامعه صحبت میکردیم، ولی زمانی که به شهر برمیگشتیم خودمان رفتارهایی شبیه همان مردم و شاید بدتر از آنان را از خود بروز میدادیم. ناگهان فهمیدم تمام مؤلفان نوشتههای مورد علاقه من به دین اسلام گرویدهاند. آن موقع مصادف با زمان شکلگیری انقلاب اسلامی در ایران بود و از آنجایی که این انقلاب به جای مارکسیسم، با نام خدا و با نام معنویات شکل گرفته بود، به آن علاقهمند شدم. من از طریق مرکز فرهنگی کوچکی که در ناپل راهاندازی کردم، کم کم شروع به تماس با مسلمانان کردم. در سال ۱۹۸۳ میلادی، کتاب هانری کربن با نام «امام غایب» را خواندم و در همین زمان با چند دانشجوی ایرانی آشنا شدم. این کتاب پردههایی را که جلوی چشمان من کشیده شده بود، پاره کرد و من آئین شیعه را در آغوش کشیدم.
وی افزود: از میان گفتههای لوئیجی عمار دی مارتینو میتوان به برخی ازفاکتورهای اساسی درباره راهی که تازه کیشان پیمودهاند تا به اسلام برسند، دست یافت. از همه جالبتر این حقیقت است که او از طریق خواندن آثار نویسندگانی چون رنه گنون (Rene Guenon) و جولیوس ابولا (Julius Ebola) با اسلام آشنا شده است؛ مولفینی که به متفکران سنت گرا معروف و علاقمند به مطالعات عرفانی و پر رمز و راز هستند و هرکدام در دورهای خاص از زندگی خود به اسلام گرویدهاند. (هرچند مدرکی درباره مسلمان شدن ابولا در دست نیست). بسیاری ازکسانی که با جناح راست همفکری داشتند از علاقمندان مطالعه این قبیل آثار، به ویژه آثار (گنون) بودند، چنان که بسیاری از ایتالیاییهایی که به اسلام گرویدند، از گنون به عنوان فردی یاد میکنند، که آثارش سبب گرویدن آنان به اسلام شده است. ارجاع به سنتی که فی نفسه هم دینی - عرفانی و هم به نوعی سیاسی است، یکی از اتفاقات رایج در میان ایتالیاییهای تازه کیشی است که ازجناح راست به جامعه مسلمانان میپیوندند. از سخنرانی وی در اوایل بیست سالگی اش در مراسم جشن ولادت حضرت فاطمه (س) به دست میآید، این است که تغییر دین وی به اسلام به کمک خواندن نوشتههای (گنون) بوده است؛ نوشتههایی که در آن، جهان مدرن به خاطر فساد و نابودی ارزشهای انسانی اش به چالش کشیده میشود.
ذاکری که در طول سالهایی که در ایتالیا حضور داشته با «عمار دِ مارتينو» رفت و آمد و معاشرت داشته است، ادامه داد: یکی از نکات جالب توجه و مهم درباره مرحوم عمار که پیشگام حرکت شیعی معاصر در ایتالیا محسوب میشود، این است که او پیرو و عاشق امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی ایران بود. علاوه بر این وی، مؤسس نخستین حلقه و مرکز شیعیان با نام «انجمن اسلامی اهل بیت (ع) ایتالیا (به ایتالیایی: Associazione Ahl-el-Bayt)» در شهر ناپل بود؛ انجمنی که به سرعت به مهمترین مرکز شیعه شناسی در ایتالیا تبدیل شد. در راستای فعالیتهای عمار در این انجمن، انتشار نشریه «اسلام ناب» به زبان ایتالیایی هم آغاز شد و اولین شماره آن در ماه مبارک رمضان منتشر شد؛ در حالی که فقط شامل دو برگ تایپی بود. اما هفت سال بعد تبدیل به نشریه چاپی ای شد که معمولاً سالی چهار مرتبه چاپ میشد و مهمتر از همه اینکه این نشریه تبدیل به بولتن رسمی مؤسسه اسلامی اهل البیت در ایتالیا شد؛ تنها مؤسسهای که به عنوان یک مؤسسه بین المللی مطالعات شیعه شناسی، شعبهای در ناپل داشت. این نشریه که با هزینه شخصی عمار منتشر میشد، تا همین اواخر (یکی- دوسال پیش) هم منتشر میشد، اگرچه دوره انتشار آن مثل قبل مرتب نبود، ولی منتشر میشد. این نشریه نقش بزرگی در ترویج آموزههای شیعی و آشناسازی ایتالیاییها با دین اسلام با قرائت مکتب اهل بیت (ع) ایفا کرد.
ذاکری در پایان گفت: مرحوم عمار در طول بیش از سی سال فعالیت علمی و فرهنگی و تبلیغی، نقش بسیار مؤثری در رشد اسلام شیعی در میان بومیان ایتالیا ایفا کرد، همچنین به عنوان عضو ایتالیایی مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت (ع) فعالیتهای تعیین کنندهای در تجمیع و اتحاد پیروان اهل بیت (ع) در کشورش انجام داد. آن فقید، نخستین ایتالیایی شیعه شناخته شده بود و برای شیعیان ایتالیایی که به واسطه او به آئین تشیع گرویدند پدر معنوی محسوب میشد. او در عین حال بین مسلمانان اهل تسنن ایتالیا نیز حسن شهرت داشت و همه او را به نام اسلامیاش یعنی «عمار» میشناختند.
گفتنی است مرحوم عمار (لوئيجي) دِ مارتينو پیشگام حرکت شیعی معاصر در ایتالیا، پیرو عاشق امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی، پدر معنوی شیعیان ایتالیا و عضو ایتالیایی مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت(ع) روز جمعه 29 آذر 1398 دار فانی را وداع گفت.
اين اندیشمند فقید در طول بیش از سی سال فعالیت علمی و فرهنگی و تبلیغی، نقش بسيار مؤثری در رشد اسلام شیعی در ميان بوميان ایتالیا ایفاء نمود.
مرحوم عمار د مارتينو همچنین به عنوان "عضو ایتالیایی مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت(ع)" فعالیتهای تعيين كننده ای در تجميع و اتحاد پيروان اهل بيت(ع) در كشورش انجام داد.
آن فقید نخستین ایتالیایی شیعه شناخته شده بود و برای شیعیان ایتالیایی که به واسطه او به آیین تشیع گرویدند پدر معنوی محسوب میشد. او در عین حال بین مسلمانان اهل تسنن ایتالیا نیز حسن شهرت داشت و جملگی او را به نام اسلامیاش یعنی «عمار» میشناختند.
مرحوم عمار د مارتینو انتشار مجله "اسلام ناب (به ایتالیایی: Il Puro Islam)" را از دو برگ آغاز کرد و تا آخر ادامه داد و کهولت سالهای اخیر هم موجب نشد از انتشار نسخه چاپی آن دست بردارد. این نشریه نقش بزرگی در ترویج آموزههای شیعی و آشناسازی ایتالیاییها با دین اسلام با قرائت مکتب اهل بیت(ع) ایفا کرد.
آقای عمار دِ مارتینو روز جمعه 20 دسامبر 2019 (29 آذر 1398) در سن 81 سالگی درگذشت.
مجمع جهانی اهلبیت(علیهمالسلام)، به عنوان یک تشکل جهانی و غیردولتی، از طرف گروهی از نخبگان جهان اسلام تشکیل شده است. اهلبیت(علیهمالسلام) به این دلیل بعنوان محور فعالیت انتخاب شدهاند که در معارف اسلامی در کنار قرآن، محوری مقدس را که مورد پذیرش عامه مسلمین باشد، تشکیل میدهند.
مجمع جهانی اهلبیت(علیهمالسلام) دارای اساسنامهای مشتمل بر هشت فصل و سی و سه ماده است.