فراخوان "کنگره علمی تکریم آیت‌الله موسوی الخِرسان" اعلام شد + پوستر
کنگره علمی تکریم آیت الله سید «محمد مهدی موسوی الخرسان» به همت نهادهای فرهنگی همسو برگزار می شود.
کنگره علمی تکریم احیاگر بصیر آیت الله «سید محمدمهدی موسوی الخِرسان» با مشارکت مجمع جهانی اهل بیت(ع) و نهادهای همسو برگزار می شود.
این کنگره که از مجموعه همایش های "امناء الرسل" می باشد در حوزه های علمیه قـم و نجف برپا خواهد گردید.
متن فراخوان این همایش به شرح زیر است:
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فراخوان مقاله تکریم احیاگر بصیر "آیت الله سید محمدمهدی موسوی الخِرسان"
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کنگره علمی "امناء الرسل"، برای تکریم احیاگر بصیر "آیت الله سید محمدمهدی موسوی الخِرسان" در حوزه های علمیه قـم و نجف برگزار می شود.
* محورهای محتوایی کنگره:
1. ابعاد علمی و شخصیتی آیت الله سید محمد مهدی موسوی الخرسان:
- ویژگی های علمی آیت الله موسوی الخرسان
- روش شناسی آیت الله موسوی الخرسان
- معرفی، نقد و بررسی آثار علمی آیت الله موسوی الخرسان
2. جایگاه حوزه های علمیه:
- ویژگی های حوزه علمیه در تربیت رجال علمی
- جایگاه تحقیق و پژوهش در حوزه های علمیه
- نقش حوزه های علمیه در صیانت از دین و باورها و جلوگیری از انحرافات در جوامع اسلامی
- خاندان های علمی نقش آفرین در حوزه علمیه قم و نجف
- نقش سیاسی اجتماعی حوزه های علمیه شیعی در طول تاریخ
* تقویم کنگره:
مهلت ارسال چکیده مقالات: 15 آذر 1399
مهلت ارسال اصل مقاله: 15 اسفند 1399
* امتیازات:
1. تشرف به عتبات عالیات و شرکت در کنگره عراق برای مقالات برتر
2. ترجمه مقالات برگزیده به زبان عربی و انتشار آن در سطح ملی و بین المللی
3. چاپ مقالات برگزیده در کتاب مجموعه مقالات کنگره به دو زبان (عربی و فارسی)
4. چاپ مقالات برگزیده در مجلات علمی و پژوهشی
5. اعطای گواهی پذیرش (ISC) به مقالات برتر
* برگزارکنندگان کنگره:
مرکز مدیریت حوزه های علمیه - مجمع جهانی اهل بیت(ع) - مرکز الأبحاث العقائدیة - جامعة المصطفی(ص) العالمیة - مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران - مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی - مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور) - سازمان اوقاف و امور خیریه - مؤسسه کتاب شناسی شیعه - مؤسسه فرهنگ و تمدن اسلامی (حکمت مشکات)
* ارتباط با دبیرخانه کنگره:
تلـفن: 09911116560
رایانامه: عنوان البريد الإلكتروني هذا محمي من روبوتات السبام. يجب عليك تفعيل الجافاسكربت لرؤيته.
تارنما: www.alkhersan.ir
* نگاهی گذرا به حیات آیت الله سید محمدمهدی موسوی الخِرسان
سید محمدمهدى الموسوی الخرسان - فقیه، نویسنده، مصحح و محقق شیعه - در تاریخ نهم رجب 1347 ق. ( ۱ دی ۱۳۰۷ ش.) در نجف اشرف متولد شد.
پدرش «سید حسن بن هادی الخرسان» از علماء شهر نجف محسوب می‌شد که نزد فقهای بزرگ شیعه همچون سید ابوالحسن اصفهانی، محمدحسین نائینی، ضیاءالدین عراقی و ابوتراب خوانساری درس آموخت.
سید محمدمهدی قبل از اینكه به مكتب‌خانه برود، مادرش ایشان را قرآن آموخت و وقتى وارد مكتب شد، خواندن و نوشتن بلد بود. بعد از آن دروس حوزه را شروع نمود و دروس سطح و خارج را در حوزه علمیه نجف نزد اساتید بزرگوار گذراند.
محمدمهدی از دوران جوانی به تألیف علاقه نشان داد و کتابت را با موضوع «عبدالله بن عباس» شروع کرد. چیزی نگذشت که انتشارات اسلامیه تهران، از وی دعوت به عمل آورد که در تصحیح بحارالانوار مجلسی، آنان را یاری نماید؛ این دعوت سرانجام سبب شد تا سید محمدمهدی خرسان، هشت جلد از ۱۱۰ جلد کتاب‌های چاپی بحارالانوار را تصحیح و تحقیق نماید.
در سال 1388 ق. براى اداى فریضه حج به مكه مشرّف شد و آثار حج و منافع آن را لمس كرد كه آشنایى با اساتید دانشگاه‌هاى مختلف اسلامى از جمله «عطاس» یكى از علماى فرهیخته و صالح، یكى از فواید آن سفر بود. آشنایى با او (عطاس) براى ایشان سعادتى بود. او از بزرگان ادب است كه در مكه سكنى داشت و در مجلات عربى به دقیق بودن و قوّت علمى ستوده مى‌شود. او ایشان را با بسیارى از علماى آنجا آشنا كرد. محبت وى به سید محمدمهدی بعد از اینكه به نجف برگشت ادامه داشت.
براى بار دوم كه در سال 1389 ق، به مكه مشرّف شد، او از ایشان پذیرایى كرد سپس نسخه‌اى از كتاب «تذكرة الألباب بأصول الأنساب» بتّى را كه خود استنساخ كرده بود، به ایشان هدیه كرد تا آن را تحقیق كند.
به سال 1394ق، نیز به مكه مشرّف شد و نسخه‌اى از كتاب را كه تحقیق كرده بود، به استاد عطاس هدیه كرد و او بسیار خوشحال شد و مقدمه‌اى بر كتاب نگاشت كه در چاپ كتاب آن را آورده است.
* اساتید
دانش‌هاى ابتدایى و سطوح را از پدرم و شیخ محمدرضا عامرى، سید محمود حكیم، شیخ محمدعلى تبریزى، شیخ على سماكه حلى و شیخ صادق قاموسى فرا گرفت.
سپس از محضر درس حضرات آیات عظام سید ابوالقاسم خوئى، سید عبدالهادى شیرازى و سید محسن حكیم بهره برد.
مشایخ او در نقل حدیث و روایت عبارتند از:
مشایخ شیعه:
مرحوم پدرش - شیخ آقابزرگ تهرانى - سید حسن بجنوردى - سید محمدصادق بحرالعلوم - سید على بهبهانى - سید عبدالاعلى سبزوارى - سید مرتضى خلخالى - سید على بهشتى - مجدالدین مؤیدى یمنى (زیدی مذهب)
مشایخ سنی:
سید علوى بن عباس مالكى مكى - شیخ حماد انصارى - شیخ محمد ابى‌الیسر بن عابدین (مفتى شام) - شیخ محمدصالح قادرى شامى - سید بن حمزه نقیب شامى - الحبیب محمد بن علوى حضرمى مالكى
* تأليفات
موسوعة عبدالله عباس، حبر الأمة و ترجمان القرآن؛
كشاف بلدان منتقلة الطالبية؛
السجود على التربة الحسينية؛
علي إمام البررة، شرح ارجوزه استادم آيت‌الله خوئى؛
المحسن السبط مولود أم سقط؟؛
حي على خير العمل؛
مقدمات كتب تراثيه؛
غريب القرآن؛
نهاية التحقيق في ما جرى في أمر فدك للصديقة و الصدّيق؛
مزيل اللبس عن معجزتي شق القمر و رد الشمس؛
نظرات فاحصة في كتاب الطبقات الكبير، نوشته محمد بن سعد كاتب واقدى (م 230)؛
معجم شعراء الطالبيين؛
شذا العرف في ضحايا الطف؛
الظاهرة القرآنية في نهج‌البلاغة؛
المهدي الموعود، مولود و موجود؛
سلوة الأفاضل في المسائل و الرسائل؛
قلائد العقيان في ما قيل في آل الخرسان؛
على المحك، صحابة و صحاح؛
الكشف الصريح في من رمي بالتجريح من رجال الصحيح؛
ذكرياتي في حياتي؛
المنخول و المخلخل من الشعر المهلهل (ديوان شعر)؛
بعيداً عن السياسة (ديوان شعر)؛
جمع ديوان سيد جعفر خرسان (دیوان شعر).
* آثاری که به تصحیح آنها اقدام کرده است:
موسوعة ابن ادريس حلى (م 598ق)؛
طب النبي(ص)، ابوالعباس مستغفرى؛
طب الأئمة، برواية أبي‌عتاب عبدالله بن سابور الزيات و الحسين ابني بسطام النيسابوريين؛
طب الرضا(ع)، معروف به رساله ذهبيه؛
التوحيد، ابوجعفر محمد بن على بن حسين، معروف به شيخ صدوق (م 381ق)؛
إكمال‌الدين و إتمام النعمة، شيخ صدوق (م 381ق)؛
امالى، صدوق (م 381ق)؛
عيون أخبار الرضا(ع)، از صدوق (م 381ق)؛
خصال، صدوق (م 381ق)؛
. معاني الأخبار، صدوق (م 381ق)؛
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، صدوق (م 381ق)؛
اختصاص، ابوعبدالله محمد بن محمد بن نعمان، معروف به شيخ مفيد (م 413ق)؛
تذكرة الألباب في الأنساب، شيخ ابى‌جعفر احمد بن عبدالولى بتّى اندلسى (م 488ق)؛
منتقلة الطالبية، از ابواسماعيل ابراهیم بن ناصر بن طباطبا (از علماى قرن 5ق)؛
روضة الواعظين، محمد بن فتّال نيشابورى (شهيد 508ق)؛
إعلام الوری بأعلام الهدی، ابوعلى فضل بن حسن طبرسى (م 548ق)؛
مكارم الأخلاق، رضى‌الدين ابى‌نصر حسن بن فضل طبرسى (قرن 6ق)؛
البيان في أخبار صاحب‌الزمان(عج)، حافظ ابى‌عبدالله محمد بن يوسف گنجى شافعى (كشته‌شده در 658ق)؛
فلاح السائل، رضى‌الدين ابى‌القاسم على بن موسى، معروف به سيد بن طاووس (589 - 664ق)؛
الألفين في إمامة أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(ع)، از جمال‌الدين حسن بن مطهر اسدى، معروف به علامه حلى (648 - 726ق)؛
جواهر الأدب في كلام العرب، علاءالدين بن على اربلى؛
تاريخ ابن الوردي، زين‌الدين عمر بن مظفر، مشهور به ابن وردى (م 749ق)؛
الكشكول، بهاءالدين محمد عاملى، معروف به شيخ بهائى (953 - 1030ق)؛
ينابيع المودّة، سليمان بن ابراهیم بلخى قندوزى حنفى (1220 - 1294ق)؛
نزهة الجليس و منية الأديب الأنيس، از سيد عباس بن على موسوى مكى (1110 - حدود 1180ق)؛
صلاة الجماعة و يليه صلاة المسافر، آيت‌الله شيخ محمدحسين غروى اصفهانى كمپانى (1296 - 1361ق)؛
ذيل كشف الظنون؛
بغية الطالب في إيمان أبى‌طالب(ع)، نوشته سيد محمد بن حيدر موسوى؛
تركة النبي(ص)، نوشته حماد بن اسحاق ازدى مالكى بغدادى (م 267ق).
کنگره علمی تکریم آیت الله سید «محمد مهدی موسوی الخرسان» به همت نهادهای فرهنگی همسو برگزار می شود.
کنگره علمی تکریم احیاگر بصیر آیت الله «سید محمدمهدی موسوی الخِرسان» با مشارکت مجمع جهانی اهل بیت(ع) و نهادهای همسو برگزار می شود.
این کنگره که از مجموعه همایش های "امناء الرسل" می باشد در حوزه های علمیه قـم و نجف برپا خواهد گردید.
متن فراخوان این همایش به شرح زیر است:
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فراخوان مقاله تکریم احیاگر بصیر "آیت الله سید محمدمهدی موسوی الخِرسان"
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کنگره علمی "امناء الرسل"، برای تکریم احیاگر بصیر "آیت الله سید محمدمهدی موسوی الخِرسان" در حوزه های علمیه قـم و نجف برگزار می شود.
* محورهای محتوایی کنگره:
1. ابعاد علمی و شخصیتی آیت الله سید محمد مهدی موسوی الخرسان:
- ویژگی های علمی آیت الله موسوی الخرسان
- روش شناسی آیت الله موسوی الخرسان
- معرفی، نقد و بررسی آثار علمی آیت الله موسوی الخرسان
2. جایگاه حوزه های علمیه:
- ویژگی های حوزه علمیه در تربیت رجال علمی
- جایگاه تحقیق و پژوهش در حوزه های علمیه
- نقش حوزه های علمیه در صیانت از دین و باورها و جلوگیری از انحرافات در جوامع اسلامی
- خاندان های علمی نقش آفرین در حوزه علمیه قم و نجف
- نقش سیاسی اجتماعی حوزه های علمیه شیعی در طول تاریخ
* تقویم کنگره:
مهلت ارسال چکیده مقالات: 15 آذر 1399
مهلت ارسال اصل مقاله: 15 اسفند 1399
* امتیازات:
1. تشرف به عتبات عالیات و شرکت در کنگره عراق برای مقالات برتر
2. ترجمه مقالات برگزیده به زبان عربی و انتشار آن در سطح ملی و بین المللی
3. چاپ مقالات برگزیده در کتاب مجموعه مقالات کنگره به دو زبان (عربی و فارسی)
4. چاپ مقالات برگزیده در مجلات علمی و پژوهشی
5. اعطای گواهی پذیرش (ISC) به مقالات برتر
* برگزارکنندگان کنگره:
مرکز مدیریت حوزه های علمیه - مجمع جهانی اهل بیت(ع) - مرکز الأبحاث العقائدیة - جامعة المصطفی(ص) العالمیة - مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران - مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی - مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور) - سازمان اوقاف و امور خیریه - مؤسسه کتاب شناسی شیعه - مؤسسه فرهنگ و تمدن اسلامی (حکمت مشکات)
* ارتباط با دبیرخانه کنگره:
تلـفن: 09911116560
رایانامه: عنوان البريد الإلكتروني هذا محمي من روبوتات السبام. يجب عليك تفعيل الجافاسكربت لرؤيته.
تارنما: www.alkhersan.ir
* نگاهی گذرا به حیات آیت الله سید محمدمهدی موسوی الخِرسان
سید محمدمهدى الموسوی الخرسان - فقیه، نویسنده، مصحح و محقق شیعه - در تاریخ نهم رجب 1347 ق. ( ۱ دی ۱۳۰۷ ش.) در نجف اشرف متولد شد.
پدرش «سید حسن بن هادی الخرسان» از علماء شهر نجف محسوب می‌شد که نزد فقهای بزرگ شیعه همچون سید ابوالحسن اصفهانی، محمدحسین نائینی، ضیاءالدین عراقی و ابوتراب خوانساری درس آموخت.
سید محمدمهدی قبل از اینكه به مكتب‌خانه برود، مادرش ایشان را قرآن آموخت و وقتى وارد مكتب شد، خواندن و نوشتن بلد بود. بعد از آن دروس حوزه را شروع نمود و دروس سطح و خارج را در حوزه علمیه نجف نزد اساتید بزرگوار گذراند.
محمدمهدی از دوران جوانی به تألیف علاقه نشان داد و کتابت را با موضوع «عبدالله بن عباس» شروع کرد. چیزی نگذشت که انتشارات اسلامیه تهران، از وی دعوت به عمل آورد که در تصحیح بحارالانوار مجلسی، آنان را یاری نماید؛ این دعوت سرانجام سبب شد تا سید محمدمهدی خرسان، هشت جلد از ۱۱۰ جلد کتاب‌های چاپی بحارالانوار را تصحیح و تحقیق نماید.
در سال 1388 ق. براى اداى فریضه حج به مكه مشرّف شد و آثار حج و منافع آن را لمس كرد كه آشنایى با اساتید دانشگاه‌هاى مختلف اسلامى از جمله «عطاس» یكى از علماى فرهیخته و صالح، یكى از فواید آن سفر بود. آشنایى با او (عطاس) براى ایشان سعادتى بود. او از بزرگان ادب است كه در مكه سكنى داشت و در مجلات عربى به دقیق بودن و قوّت علمى ستوده مى‌شود. او ایشان را با بسیارى از علماى آنجا آشنا كرد. محبت وى به سید محمدمهدی بعد از اینكه به نجف برگشت ادامه داشت.
براى بار دوم كه در سال 1389 ق، به مكه مشرّف شد، او از ایشان پذیرایى كرد سپس نسخه‌اى از كتاب «تذكرة الألباب بأصول الأنساب» بتّى را كه خود استنساخ كرده بود، به ایشان هدیه كرد تا آن را تحقیق كند.
به سال 1394ق، نیز به مكه مشرّف شد و نسخه‌اى از كتاب را كه تحقیق كرده بود، به استاد عطاس هدیه كرد و او بسیار خوشحال شد و مقدمه‌اى بر كتاب نگاشت كه در چاپ كتاب آن را آورده است.
* اساتید
دانش‌هاى ابتدایى و سطوح را از پدرم و شیخ محمدرضا عامرى، سید محمود حكیم، شیخ محمدعلى تبریزى، شیخ على سماكه حلى و شیخ صادق قاموسى فرا گرفت.
سپس از محضر درس حضرات آیات عظام سید ابوالقاسم خوئى، سید عبدالهادى شیرازى و سید محسن حكیم بهره برد.
مشایخ او در نقل حدیث و روایت عبارتند از:
مشایخ شیعه:
مرحوم پدرش - شیخ آقابزرگ تهرانى - سید حسن بجنوردى - سید محمدصادق بحرالعلوم - سید على بهبهانى - سید عبدالاعلى سبزوارى - سید مرتضى خلخالى - سید على بهشتى - مجدالدین مؤیدى یمنى (زیدی مذهب)
مشایخ سنی:
سید علوى بن عباس مالكى مكى - شیخ حماد انصارى - شیخ محمد ابى‌الیسر بن عابدین (مفتى شام) - شیخ محمدصالح قادرى شامى - سید بن حمزه نقیب شامى - الحبیب محمد بن علوى حضرمى مالكى
* تأليفات
موسوعة عبدالله عباس، حبر الأمة و ترجمان القرآن؛
كشاف بلدان منتقلة الطالبية؛
السجود على التربة الحسينية؛
علي إمام البررة، شرح ارجوزه استادم آيت‌الله خوئى؛
المحسن السبط مولود أم سقط؟؛
حي على خير العمل؛
مقدمات كتب تراثيه؛
غريب القرآن؛
نهاية التحقيق في ما جرى في أمر فدك للصديقة و الصدّيق؛
مزيل اللبس عن معجزتي شق القمر و رد الشمس؛
نظرات فاحصة في كتاب الطبقات الكبير، نوشته محمد بن سعد كاتب واقدى (م 230)؛
معجم شعراء الطالبيين؛
شذا العرف في ضحايا الطف؛
الظاهرة القرآنية في نهج‌البلاغة؛
المهدي الموعود، مولود و موجود؛
سلوة الأفاضل في المسائل و الرسائل؛
قلائد العقيان في ما قيل في آل الخرسان؛
على المحك، صحابة و صحاح؛
الكشف الصريح في من رمي بالتجريح من رجال الصحيح؛
ذكرياتي في حياتي؛
المنخول و المخلخل من الشعر المهلهل (ديوان شعر)؛
بعيداً عن السياسة (ديوان شعر)؛
جمع ديوان سيد جعفر خرسان (دیوان شعر).
* آثاری که به تصحیح آنها اقدام کرده است:
موسوعة ابن ادريس حلى (م 598ق)؛
طب النبي(ص)، ابوالعباس مستغفرى؛
طب الأئمة، برواية أبي‌عتاب عبدالله بن سابور الزيات و الحسين ابني بسطام النيسابوريين؛
طب الرضا(ع)، معروف به رساله ذهبيه؛
التوحيد، ابوجعفر محمد بن على بن حسين، معروف به شيخ صدوق (م 381ق)؛
إكمال‌الدين و إتمام النعمة، شيخ صدوق (م 381ق)؛
امالى، صدوق (م 381ق)؛
عيون أخبار الرضا(ع)، از صدوق (م 381ق)؛
خصال، صدوق (م 381ق)؛
. معاني الأخبار، صدوق (م 381ق)؛
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، صدوق (م 381ق)؛
اختصاص، ابوعبدالله محمد بن محمد بن نعمان، معروف به شيخ مفيد (م 413ق)؛
تذكرة الألباب في الأنساب، شيخ ابى‌جعفر احمد بن عبدالولى بتّى اندلسى (م 488ق)؛
منتقلة الطالبية، از ابواسماعيل ابراهیم بن ناصر بن طباطبا (از علماى قرن 5ق)؛
روضة الواعظين، محمد بن فتّال نيشابورى (شهيد 508ق)؛
إعلام الوری بأعلام الهدی، ابوعلى فضل بن حسن طبرسى (م 548ق)؛
مكارم الأخلاق، رضى‌الدين ابى‌نصر حسن بن فضل طبرسى (قرن 6ق)؛
البيان في أخبار صاحب‌الزمان(عج)، حافظ ابى‌عبدالله محمد بن يوسف گنجى شافعى (كشته‌شده در 658ق)؛
فلاح السائل، رضى‌الدين ابى‌القاسم على بن موسى، معروف به سيد بن طاووس (589 - 664ق)؛
الألفين في إمامة أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(ع)، از جمال‌الدين حسن بن مطهر اسدى، معروف به علامه حلى (648 - 726ق)؛
جواهر الأدب في كلام العرب، علاءالدين بن على اربلى؛
تاريخ ابن الوردي، زين‌الدين عمر بن مظفر، مشهور به ابن وردى (م 749ق)؛
الكشكول، بهاءالدين محمد عاملى، معروف به شيخ بهائى (953 - 1030ق)؛
ينابيع المودّة، سليمان بن ابراهیم بلخى قندوزى حنفى (1220 - 1294ق)؛
نزهة الجليس و منية الأديب الأنيس، از سيد عباس بن على موسوى مكى (1110 - حدود 1180ق)؛
صلاة الجماعة و يليه صلاة المسافر، آيت‌الله شيخ محمدحسين غروى اصفهانى كمپانى (1296 - 1361ق)؛
ذيل كشف الظنون؛
بغية الطالب في إيمان أبى‌طالب(ع)، نوشته سيد محمد بن حيدر موسوى؛
تركة النبي(ص)، نوشته حماد بن اسحاق ازدى مالكى بغدادى (م 267ق).