گام اول ظهور؛ انقلاب علمی و فرهنگی
بر خلاف تصوّر رایج، تكيه گاه اصلى حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) بر انقلاب فكرى، علمى و فرهنگى است؛ نه قيامى نظامى و مملوّ از خونريزى. او چنان سطح افكار مردم را بالا مى برد كه با پاى خود به سوى يك حكومت سراسر عدل و داد پيش مى روند.
به گزارش پایگاه رسمی اطلاع‌رسانی مجمع جهانی اهل بیت(ع) ـ حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر علی اکبر بدیعی مدیرکل حقوقی مجمع جهانی اهل بیت(ع) یادداشتی با عنوان "اول ظهور؛ انقلاب علمی و فرهنگی" به خبرگزاری ابنا ارسال کرده است، که در پی می‌آید:
بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت امیرالمومنین در خطبه ۱۵۰ نهج البلاغه دو صفت مهم و کلیدی را برای یاران و همراهان امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف در دوران ظهور بیان می فرمایند؛
یکم) یاران امام علیه السلام، با قرآن و تفسیر آن مانوس هستند.
دوم) تشنگان دانش اند و هر روز صبوی علم و حکمت می نوشند.
پس از نگاه آن حضرت یاران امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف افراد با سواد و طالب دانش اند که با قرآن مانوسند.
ثُمَّ لَیُشْحَذَنَّ فِیهَا قَوْمٌ شَحْذَ الْقَیْنِ النَّصْلَ تُجْلَی بِالتَّنْزِیلِ اَبْصَارُهُمْ وَ یُرْمَی بِالتَّفْسِیرِ فِی مَسَامِعِهِمْ وَ یُغْبَقُونَ کَاْسَ الْحِکْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوح؛
سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه‌ها آماده می‌گردند، و چونان شمشیرها صیقل می‌خورند، دیده‌هاشان با قرآن روشنایی گیرد، و در گوش‌هاشان تفسیر قرآن طنین افکند، و در صبح‌گاهان و شام‌گاهان جام‌های حکمت سر می‌کشند.»
در خطبه ۱۸۲ هنگامی که صفات امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف را ذکر می کند می فرماید؛
او براى حفظ حكمت و دانش، زرهى كه حافظ آن است بر تن كرده و حكمت را با همه آدابش در برگرفته، توجّه خاص به آن نموده و آن را به خوبى شناخته و يكسره به آن پرداخته است)؛
«قَدْ لَبِسَ لِلْحِكْمَةِ جُنَّتَهَا، و أَخَذَهَا بِجَمِيعِ أَدَبِهَا، مِنَ الْاِقْبَالِ عَلَيْهَا، وَ الْمَعْرِفَةِ بِهَا، وَ التَّفَرُّغِ لَهَا»
امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن مى افزايد: (حكمت و دانش براى او گمشده اى است كه همواره در جستجوى آن است و نيازى است كه پيوسته در طلب آن است)؛ «فَهِيَ عِنْدَ نَفْسِهِ ضَالَّتُهُ الَّتِي يَطْلُبُهَا، وَ حَاجَتُهُ الَّتِي يَسْأَلُ عَنْهَا». اين سخن تأكيد ديگرى است بر اينكه آن مرد الهى برنامه كارش بر اساس حكمت قرار گرفته و قبل از ايجاد هر تحوّلى، تحوّل علمى و فرهنگى برقرار مى كند؛ اين سخن هماهنگ با چيزى است كه در روايات درباره حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) آمده است. از جمله در حديثى از امام باقر(عليه السلام) چنين مى خوانيم: «إذا قامَ قائِمُنا وَضَعَ يَدَهُ عَلى رُؤُوسِ الْعِبادِ فَجَمَعَ بِها عُقُولُهُمْ وَ كَمُلَتْ بِها أَحْلامُهُم»(2)؛ (هنگامى كه قيام كننده ما به پا خيزد دست خود را بر سر بندگان بگذارد [آنها را تحت تربيت خود قرار دهد] و به اين وسيله عقل هاى آنها را متمركز سازد و افكار آنها را كامل كند).
از اين بخش خطبه به خوبى استفاده مى شود كه بر خلاف تصوّر رایج، تكيه گاه اصلى حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) بر انقلاب فكرى، علمى و فرهنگى است؛ نه قيامى نظامى و مملوّ از خونريزى. او چنان سطح افكار مردم را بالا مى برد كه با پاى خود به سوى يك حكومت سراسر عدل و داد پيش مى روند.
بر خلاف تصوّر رایج، تكيه گاه اصلى حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) بر انقلاب فكرى، علمى و فرهنگى است؛ نه قيامى نظامى و مملوّ از خونريزى. او چنان سطح افكار مردم را بالا مى برد كه با پاى خود به سوى يك حكومت سراسر عدل و داد پيش مى روند.
به گزارش پایگاه رسمی اطلاع‌رسانی مجمع جهانی اهل بیت(ع) ـ حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر علی اکبر بدیعی مدیرکل حقوقی مجمع جهانی اهل بیت(ع) یادداشتی با عنوان "اول ظهور؛ انقلاب علمی و فرهنگی" به خبرگزاری ابنا ارسال کرده است، که در پی می‌آید:
بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت امیرالمومنین در خطبه ۱۵۰ نهج البلاغه دو صفت مهم و کلیدی را برای یاران و همراهان امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف در دوران ظهور بیان می فرمایند؛
یکم) یاران امام علیه السلام، با قرآن و تفسیر آن مانوس هستند.
دوم) تشنگان دانش اند و هر روز صبوی علم و حکمت می نوشند.
پس از نگاه آن حضرت یاران امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف افراد با سواد و طالب دانش اند که با قرآن مانوسند.
ثُمَّ لَیُشْحَذَنَّ فِیهَا قَوْمٌ شَحْذَ الْقَیْنِ النَّصْلَ تُجْلَی بِالتَّنْزِیلِ اَبْصَارُهُمْ وَ یُرْمَی بِالتَّفْسِیرِ فِی مَسَامِعِهِمْ وَ یُغْبَقُونَ کَاْسَ الْحِکْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوح؛
سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه‌ها آماده می‌گردند، و چونان شمشیرها صیقل می‌خورند، دیده‌هاشان با قرآن روشنایی گیرد، و در گوش‌هاشان تفسیر قرآن طنین افکند، و در صبح‌گاهان و شام‌گاهان جام‌های حکمت سر می‌کشند.»
در خطبه ۱۸۲ هنگامی که صفات امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف را ذکر می کند می فرماید؛
او براى حفظ حكمت و دانش، زرهى كه حافظ آن است بر تن كرده و حكمت را با همه آدابش در برگرفته، توجّه خاص به آن نموده و آن را به خوبى شناخته و يكسره به آن پرداخته است)؛
«قَدْ لَبِسَ لِلْحِكْمَةِ جُنَّتَهَا، و أَخَذَهَا بِجَمِيعِ أَدَبِهَا، مِنَ الْاِقْبَالِ عَلَيْهَا، وَ الْمَعْرِفَةِ بِهَا، وَ التَّفَرُّغِ لَهَا»
امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن مى افزايد: (حكمت و دانش براى او گمشده اى است كه همواره در جستجوى آن است و نيازى است كه پيوسته در طلب آن است)؛ «فَهِيَ عِنْدَ نَفْسِهِ ضَالَّتُهُ الَّتِي يَطْلُبُهَا، وَ حَاجَتُهُ الَّتِي يَسْأَلُ عَنْهَا». اين سخن تأكيد ديگرى است بر اينكه آن مرد الهى برنامه كارش بر اساس حكمت قرار گرفته و قبل از ايجاد هر تحوّلى، تحوّل علمى و فرهنگى برقرار مى كند؛ اين سخن هماهنگ با چيزى است كه در روايات درباره حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) آمده است. از جمله در حديثى از امام باقر(عليه السلام) چنين مى خوانيم: «إذا قامَ قائِمُنا وَضَعَ يَدَهُ عَلى رُؤُوسِ الْعِبادِ فَجَمَعَ بِها عُقُولُهُمْ وَ كَمُلَتْ بِها أَحْلامُهُم»(2)؛ (هنگامى كه قيام كننده ما به پا خيزد دست خود را بر سر بندگان بگذارد [آنها را تحت تربيت خود قرار دهد] و به اين وسيله عقل هاى آنها را متمركز سازد و افكار آنها را كامل كند).
از اين بخش خطبه به خوبى استفاده مى شود كه بر خلاف تصوّر رایج، تكيه گاه اصلى حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) بر انقلاب فكرى، علمى و فرهنگى است؛ نه قيامى نظامى و مملوّ از خونريزى. او چنان سطح افكار مردم را بالا مى برد كه با پاى خود به سوى يك حكومت سراسر عدل و داد پيش مى روند.